یا صاحب الزمان

توحید ذاتی

انسان در سیر تکاملش به حدی می رسد که هستی حقیقی را منحصر به خدا می داند آنچه در عالم وجود می بیند همه جلوه های اوست عکسهایی از وجود اوست به هر چه نگاه می کند گویی به آینه می نگرد به آینه ای که وجود خدای متعال در آن جلوه گر است این کثرتهایی که در جهان می بیند اینها کثرتهای آینه است آینه های متعدد آن نوری که در همه این آینه ها جلوه گر می شود یک نور است خود این آینه ها نیست اینها آن نور نیستند بلکه اینها نمایشگر آن نورند الله نور السموات و الارض مثل نوره کمشکوه فیها مصباح